Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Artikelen PD

• 1 Ter Laak & de Goede (2004)

  Dit is een preview. Er zijn 16 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Hoe ziet een klinisch georiënteerd diagnosticus zijn cliënt?

  Als een uniek persoon. Als hij een voorspelling doet over zijn gedrag, dan beschrijft en verklaart hij dat vanuit de individuele dynamiek van die persoon.
  
  Hij vormt een unieke 'theorie' over de persoon en komt vandaar tot een persoonsbeschrijving die tot een advies leidt.

• Hoe ziet een statistisch georiënteerd diagnosticus zijn cliënt?

  Die geeft er de voorkeur aan om bij het voorspellen van gedrag formules te gebruiken die berusten op empirisch onderzoek.
  "Welke variabelen voorspellen crimineel gedrag?" Hij probeert een voorspelling te doen over één specifiek persoon op basis van de beschikbare gegevens van dit type personen. 
  
  Integratie van informatie vindt niet plaats 'in het hoofd' maar via een formule.

• Wat is de idiografische benadering van een persoon?

  De idiografische benadering pretendeert een theorie te ontwikkelen voor elke cliënt en op grond daarvan zijn gedragingen te beschrijven, begrijpen en voorspellen.

• Wat is de nomothetische benadering van een persoon?

  In de nomothetische benadering wordt een persoon beschouwd als een element in een steekproef en daarbij wordt gebruik gemaakt van statistische grootheden die zijn bepaald in representatieve samples, zoals gemiddelden en correlaties. Deze worden gebruikt om gedragingen van die persoon te voorspellen.

• Hoe wordt de aard van een persoon gezien vanuit de statistische benadering?

  Een persoon is een willekeurig element uit een populatie, gekenmerkt door scores op een aantal tests en door andere data op basis van waarneming.
  Op grond daarvan wordt bijvoorbeeld uitspraak gedaan over het al dan niet behalen van het einddiploma van een opleiding.

• Hoe wordt de aard van een persoon gezien vanuit de klinische benadering?

  In de klinische benadering is de persoon drager van unieke eigenschappen. Hij doet unieke ervaringen op en verkeert in een unieke omgeving. 
  Bij de beantwoording op de vraag of iemand zijn einddiploma zal halen, wordt gekeken naar de combinatie van deze unieke eigenschappen, ervaringen en omgevingen.

• Waarom worden klinisch georiënteerde diagnostici getypeerd als deterministen?

  Zij zien de gedragingen, gevoelens en cognities als uitingen van onderlinge causale processen. Zij reconstrueren het verleden zodanig, dat het heden, de huidige gedragingen zéér waarschijnlijk of onontkoombaar zijn.

• Wie voeren de Klinische PO uit?

  Unieke expertise van psychologen (WO):
  

  • Basispsycholoog
  • GZ-psycholoog
  • KP
  • Pro Justitia rapporteur 

  
  PDW-er: HBO-psycholoog, MBO psychologisch assistent 
  
  Psychiaters: vrijwel niet opgeleid in instrumenten, diagnosticeren van oudsher d.m.v. ‘de klinische blik’  

• Wanneer voer je een PO uit?

  Aanvullend: als er behoefte is aan nadere diagnostiek
  

  • Na intake 
  • Bij stagnatie van de behandeling 
  • Na afloop van de behandeling 
  • Bij een meningsverschil over een diagnose (second opinion) 
  • Rechtszaak (expertise) 

• Wanneer voel je wél een PO uit?

  1. Als een intake niet voldoet: complexe, meervoudige problematiek en/of specifieke klinische beelden die niet betrouwbaar kunnen worden gesteld binnen een intake 
     
  2. Als er specifieke vraagstellingen leven bij de cliënt en/of de verwijzer, die te beantwoorden zijn door cliënt op een gestandaardiseerde manier met zichzelf (bijv. over de tijd) of anderen (normscores) te vergelijken
     
  3. Als nadere diagnostische differentiatie consequenties heeft, bijv. t.a.v. indicatiestelling